Wiadomości napływające z Chin wskazują, że w 2023 r. kraj ten ustanowił nowe rekordy w imporcie ropy naftowej, węgla i rudy żelaza. To odkrycie zaskoczyło wielu, ale analitycy ostrzegają, że tak naprawdę może nie oznaczać dużego popytu na te niezbędne materiały. Nie wskazuje to również na odwrócenie deflacji w gospodarce Chin.
Eksperci w dalszym ciągu przestrzegają przed przyjmowaniem takiego poglądu, ponieważ ostatnie dochodzenia ujawniły złożone elementy wpływające na tak wysoką wielkość importu. To wzbudziło wątpliwości co do solidności i trwałości ożywienia gospodarczego w Chinach.
Import ropy naftowej do Chin wzrósł o 11% w 2023 r., w porównaniu z 11,28 mln baryłek dziennie (BPD) w roku poprzednim. To także przewyższyło poprzedni rekord wynoszący 10,81 mln BPD, który kraj osiągnął w 2020 r. Liczba ta była jednak w rzeczywistości niższa od prognozy Międzynarodowej Agencji Energetycznej, która przewidywała podwyżkę o 1,8 mln BPD. W rzeczywistości wygląda na to, że Chiny zwiększają swoje rezerwy ropy naftowej. Szacunki mówią, że w ciągu pierwszych 11 miesięcy roku w kraju dodawano około 670 000 baryłek dziennie do magazynów, prawdopodobnie z powodów zarówno dla przedsiębiorstw, jak i ze względów bezpieczeństwa narodowego.
W 2023 r. wzrósł także import węgla, który wzrósł o 61,8% w porównaniu z rokiem poprzednim i osiągnął poziom 474,42 mln ton. Wreszcie ruda żelaza okazała się nieoczekiwanym wyróżnikiem w imporcie towarów do Chin w 2023 r., a przywóz wzrósł o 6,6% w porównaniu z 2022 r. Skutkowało to rekordową sumą 1,18 miliarda ton, czyli prawie nie tego, czego można by się spodziewać w obliczu deflacji chińskiej gospodarki.
Z analizy przeprowadzonej przez Reuters wynika, że potrzeba Chin w zakresie wytwarzania większej ilości energii elektrycznej oznacza zwiększenie importu węgla energetycznego. Może to jednak nie potrwać długo. Co więcej, badania pokazują, że energetyka węglowa wzrosła głównie dlatego, że hydroelektrownie nie zapewniły oczekiwanej produkcji w 2023 r., spadając o 7,1% w niecały rok. Ponadto w ubiegłym roku znacząco spadła cena węgla przewożonego statkami. To sprawiło, że była to lepsza oferta niż węgiel z Chin, którego kraj nie był w stanie wyprodukować wystarczająco szybko, aby zaspokoić swoje potrzeby energetyczne.
Tymczasem Chiny planują w 2024 r. wytwarzać więcej energii elektrycznej z bardziej ekologicznych, odnawialnych źródeł, takich jak energia słoneczna. W rezultacie ich zapotrzebowanie na węgiel może drastycznie spaść.
Niektóre raporty sugerują, że import rudy żelaza wzrósł pomimo powszechnie znanych problemów na chińskim rynku mieszkaniowym. Co więcej, działo się to w tym samym czasie, gdy gospodarka rosła zaledwie o 5,4%. Mimo to analitycy spodziewają się, że produkcja stali w Chinach osiągnie nowe maksima w 2023 r. dzięki dobrym wynikom w takich sektorach, jak produkcja samochodów, projekty budowlane i eksport wyrobów stalowych.
Mimo to nie ma pewności, czy w 2024 r. Chiny utrzymają produkcję stali na tak wysokim poziomie. Eksperci uważają, że gospodarka prawdopodobnie wzrośnie na tyle, że będzie potrzebować więcej stali, ale nie na tyle, aby produkcja stali wzrosła dramatycznie. To powiedziawszy, nawet niewielki wzrost może oznaczać większy import, który może potencjalnie ustanowić nowy rekord.
Mówi się również, że Chiny mogą w tym roku wykorzystać więcej rudy żelaza niższej jakości. Odkąd pandemia Covid-19 zdewastowała chińską gospodarkę, huty zmieniają sposób wykorzystania i zakupu rudy żelaza. Analitycy twierdzą, że w miarę jak Chiny będą próbowały ożywić swoją gospodarkę, zmiany w zakresie rudy żelaza prawdopodobnie będą kontynuowane. Tymczasem producenci stali w Chinach prawdopodobnie będą utrzymywać zapasy rudy żelaza na niskim poziomie, aby opanować niepewność na rynku. Rzeczywiście, większość fabryk w dalszym ciągu kupuje niewielkie ilości rudy żelaza na lokalnych rynkach w Chinach, zamiast sprowadzać duże ładunki z daleka.
Niezależnie od wszelkich twierdzeń o deflacji gospodarki Chin, firma wydobywająca rudę żelaza Rio Tinto przewidziała, że produkcja rudy niższej jakości będzie w tym roku faktycznie wyższa. Tymczasem Chiny mogą również importować rudę niskiej jakości z Indii, zwłaszcza z prowincji takich jak Goa.