Według The Hill ponad jedna trzecia siły roboczej w USA ma obecnie ponad 50 lat i liczba ta będzie rosnąć.
Statystyka ta odzwierciedla zmiany w zabezpieczeniach społecznych i spadek tradycyjnych emerytur o zdefiniowanym świadczeniu, co oznacza, że ludzie pracują dłużej.
Pomimo tej normalności rzeczywistość jest taka, że osoby starsze są szczególnie narażone na zwolnienia i ponowne zatrudnienie.
Kiedy pracownicy pracowali w firmie przez dziesięciolecia, starsi pracownicy byli lepiej chronieni podczas zwolnień ze względu na inwestycje w ich szkolenia i rozwój.
Jednakże wraz ze zmianami w średnim stażu pracy pracowników w organizacji prawdopodobieństwo zwolnienia pracownika w wieku 50–64 lat wzrosło w porównaniu z prawdopodobieństwem pracownika w prime-age.
Dyskryminacja wiekowa
Gdy starsi pracownicy ponownie szukają pracy, często spotykają się z dyskryminacją ze względu na wiek, pomimo lat spędzonych na gromadzeniu cennego doświadczenia i perspektyw.
To właśnie ta kombinacja czynników skłoniła byłą specjalistkę ds. kadr i konsultantkę ds. kariery, Marie Jerusalem, do założenia Rocket50 – firmy pomagającej osobom powyżej 50. roku życia w zatrudnianiu i zachęcającej firmy do zatrudniania pracowników powyżej 50. roku życia.
„Widziałam na własne oczy problemy, jakich doświadczają ludzie w miejscu pracy, gdzie pracownicy powyżej 50. roku życia często umieszczani byli na szczycie listy podczas redukcji etatów ze względu na koszty i ścieżkę kariery, a także błędne przekonania na temat wieku i starzenia się” – mówi.
„Następnie w mojej własnej praktyce doradztwa zawodowego wielu moich klientów miało ponad 50 lat, więc doświadczyłem, jak zmagali się ze znalezieniem nowej pracy, często z tych samych powodów, dla których zostali zwolnieni”.
Jerozolima odkryła, że kandydaci w wieku powyżej 50 lat musieli stawić czoła wielu wspólnym wyzwaniom, w tym dyskryminacji ze względu na wiek, niezdolności do opłacenia kosztownego coachingu zawodowego, radzenia sobie z przestarzałymi oczekiwaniami przyjaciół i rodziny, którzy zastanawiają się, dlaczego po prostu nie przejdą na emeryturę, a także własnego postrzegania siebie jako starszej osoby poszukującej pracy.
Jej zdaniem powszechne są także stereotypy dotyczące starszych pracowników. „Mimo całej wieloletniej pracy w DE&I rzadko kiedy ktoś otwarcie mówił o dyskryminowaniu ze względu na wiek, który jest powszechny, szczególnie w branżach takich jak technologia, reklama i moda, gdzie ludzie po czterdziestce są wypychani z pracy”.
„Ludzie są stereotypowi, popychani do wcześniejszej emerytury lub po prostu pozostawiani samym sobie, dopóki nie odejdą lub nie zostaną zwolnieni. W firmach panuje bardzo przestarzałe przekonanie, że starsi ludzie muszą odejść, aby zrobić miejsce młodszym. Jest to fundamentalne błędne przekonanie, ponieważ nie ma ogromnej ścieżki młodych ludzi, a w każdym razie jest mało prawdopodobne, aby pozostali oni w tej samej firmie przez długi okres czasu”.
Co wnoszą osoby powyżej 50. roku życia
Zmiana obowiązków opiekuńczych to tylko jeden z czynników wpływających na to, jak osoby powyżej 50. roku życia pojawiają się na współczesnym rynku pracy.
„Jedną z najważniejszych cech, jakie wnoszą ludzie po pięćdziesiątce, jest wszechstronna perspektywa, która przychodzi dopiero z wiekiem i doświadczeniem”.
„Ludzie często mają rodziny wymagające uwagi, ale gdy dzieci stają się niezależne, dzieje się coś wspaniałego – więcej czasu łączy się z doświadczeniem i głęboką wiedzą na temat określonej funkcji lub branży, co pozwala na wykorzystanie wszechstronnej perspektywy. Ta szczególna cecha jest niezbędna w dzisiejszym świecie sztucznej inteligencji, w którym należy szybko zinterpretować biliony bajtów danych i podjąć odpowiednie działania”.
Branże, na których warto się skupić
Po ukończeniu 50. roku życia łatwiej jest zostać zatrudnionym na stanowiskach menedżerskich i innych stanowiskach wyższego szczebla, trudniej jednak dostać się na stanowiska niższego i średniego szczebla. Jerozolima twierdzi, że w tym miejscu często pojawiają się uprzedzenia, a kandydatów uważa się za zbyt drogich, a panującym stereotypem może być to, że starszy pracownik nie będzie pasował do młodego zespołu lub nie będzie tak mocny w technologii.
„Jeśli chodzi o branże, łatwiej – choć nie łatwo – zostać zatrudnionym w dużym przemyśle i firmach rodzinnych, natomiast dla osób powyżej 50. czy 60. roku życia prawie niemożliwe jest dostanie się do branż takich jak technologia, moda, wydawnictwa, reklama i PR.”
Ponieważ starsi pracownicy stają przed osobistymi wyzwaniami, czasami profesjonaliści na koniec kariery mogą skorzystać z indywidualnej sesji coachingowej.
„Może być tak, że ktoś po zwolnieniu odczuwa wiele emocji, wraca na rynek pracy po kilku latach lub chce całkowicie zmienić branżę lub rolę. Faktem jest również, że gdy ktoś jest starszy, musi zaakceptować ten fakt i dostrzec pozytywne strony, przezwyciężając jednocześnie uprzedzenia innych”.
Radzi także, aby zostać studentem tego, co jest na zewnątrz.
„Przeczytaj opisy stanowisk, poznaj inne firmy i co najważniejsze, pracuj nad rozbudową ich sieci. Powinni regularnie spotykać się przy kawie z osobami spoza firmy, rozwijać swoje kontakty na LinkedIn, angażować się w stowarzyszenia i inne działania. Największym żalem, jaki ludzie zawsze odczuwają, gdy zostają zwolnieni lub rezygnują z pracy, jest fakt, że nie mieli lepszej sieci kontaktów”.
Również podniesienie umiejętności w zakresie sztucznej inteligencji. „Każdy powinien podnosić kwalifikacje w zakresie sztucznej inteligencji, ponieważ dogłębnie zmienia ona każdy aspekt naszego życia. Jednak szczególnie osoby powyżej 50. roku życia muszą się na tym skupić, ponieważ nie uczyliśmy się o tym w szkole i nie mieliśmy szansy dorastać z tym, jak młodsze pokolenia”.