Świat już na długo przed rosyjską inwazją na Ukrainę walczył z globalnym ograniczeniem dostaw energii. Teraz, gdy mocarstwa światowe starają się potępić działania Kremla na Ukrainie poprzez paraliżowanie rosyjskiej gospodarki, staje się coraz bardziej jasne, że sankcje energetyczne będą niezbędnym elementem każdej znaczącej globalnej reakcji. Aby jednak uderzyć Rosję tam, gdzie zaboli, ci, którzy nakładają sankcje, odczują również reakcję gospodarczą, ponieważ wycofanie rosyjskiej ropy, węgla i gazu z światowych dostaw energii sprawi, że wiele krajów europejskich i azjatyckich będzie szukać nowych źródeł energii. paliwo.
W rzeczywistości zagrożenie, jakie dla bezpieczeństwa energetycznego Europy stanowią sankcje nałożone na Rosję, spowodowało, że europejscy przywódcy utknęli w impasie i walczyli o porozumienie w sprawie tego, jak, co i w jakim stopniu bojkotować. Nie mogąc osiągnąć porozumienia w sprawie rosyjskiej ropy i gazu, które zapewniają prawie połowę europejskiego importu energii, Unia Europejska zgodziła się rozpocząć od zakazu wydobycia węgla z Rosji, który ma wejść w życie w sierpniu. Choć może się to wydawać słabym i spóźnionym wysiłkiem w porównaniu ze skalą i pilnością okrucieństw, które mają miejsce na Ukrainie, ten stosunkowo niewielki krok sprawi, że kontynent będzie musiał szukać 40 milionów ton węgla zastępczego.
Dzięki utrzymującym się skutkom nowej pandemii koronaawirusa światowe ograniczenia w dostawach energii skłoniły wiele krajów na świecie do powrotu do węgla w związku z gwałtownym wzrostem cen ropy i gazu. Oznacza to, że odcięcie świata od importu rosyjskiego węgla będzie jeszcze większym wyzwaniem dla krajów europejskich i azjatyckich, które w ostatnich miesiącach znacznie zwiększyły zużycie węgla. Tylko w 2021 roku europejski import rosyjskiego węgla wzrósł o 22,4%. Ceny węgla są już bliskie rekordu, a ogłoszenie w sierpniu bojkotu europejskiego jeszcze bardziej je podniesie.
Mimo to zakaz węgla będzie miał znacznie większy wpływ na Rosję niż na Unię Europejską. „To zła wiadomość dla Putina, ale nie zniszczy UE” – donosiło niedawno „Fortune”. Po pierwsze, europejscy nabywcy rozpoczęli już odchodzenie od rosyjskiego węgla, a forsowany przez Niemcy sierpniowy termin odciąży ciężar szybkiego poszukiwania nowych źródeł węgla.
Unia Europejska nie jest jedynym blokiem gospodarczym, który będzie starał się znaleźć nowe źródła węgla. Wiele krajów azjatyckich również będzie szukać importu spoza Rosji. Warto zauważyć, że Japonia ogłosiła niedawno, że ona również wprowadzi zakaz importu rosyjskiego węgla w ramach „niespodziewanej zmiany polityki”, będącej odwróceniem wcześniejszej odmowy kraju rozszerzenia embarga na import rosyjskiej energii, na którym Japonia w dużym stopniu polega. „Okrutne i nieludzkie działania Rosji wychodzą na światło dzienne jedno po drugim na całej Ukrainie” – powiedział w piątek dziennikarzom premier Japonii Fumio Kishida. „Będziemy zakazywać importu rosyjskiego węgla”.
Oznacza to, że niektórzy z największych konsumentów węgla na świecie będą konkurować na i tak już napiętym rynku nowych dostaw węgla. Najwięksi światowi eksporterzy węgla, Australia i Indonezja, osiągnęły już limity produkcyjne, a Republika Południowej Afryki, kolejny duży producent węgla, boryka się z problemami logistycznymi we własnych łańcuchach dostaw węgla. Według Fortune w sierpniu Unia Europejska prawdopodobnie będzie szukać importu węgla w Stanach Zjednoczonych i Kolumbii, a Niemcy, Polska i Czechy będą zwiększać poziom krajowej produkcji. Chiny również znacznie zwiększą poziom produkcji. Chociaż Pekin nie będzie eksportował węgla produkowanego w kraju, wzrost produkcji zmniejszy popyt na import międzynarodowy, uwalniając w ten sposób część podaży na rynku światowym dla innych krajów starających się utrzymać włączone światło bez ograniczania kontroli Kremla.